Helemaal enthousiast kwam hij binnengestormd, Andreas zal ik hem noemen. Een spraakwaterval, een hip kuifje, enthousiast en vol verwachtingen. Hij was gestuurd door de HR manager: de organisatie was in volle verandering en er lagen maar liefst 4 mogelijke jobs waar hij gewoon kon instappen. Maar hoe moest hij de juiste keuze maken? Hij was wel opgetogen over de coachende rol die hij sinds een aantal maanden mocht opnemen. Hij werkte ook graag mee aan de recente projecten om meer zelfsturend te gaan werken. Maar hij moest ook ‘billable’ blijven, dus was hij project manager voor een aantal klantenprojecten. Maar het was veel. Wat zou dus een goede volgende stap zijn?

Ik had een aantal assessmentoefeningen voorbereid, en besprak met hem wat ik voorzien had. “Competenties?”, zei hij, “Waar heb je die vandaan gehaald?” Ik had me gebaseerd op het intakegesprek met de HR manager en had hieruit 10 competenties geselecteerd die de HR manager in kaart wou brengen. Zo konden ze de juiste inschatting maken voor de volgende stap van Andreas.

Meteen na de eerste cappuccino, nog aan de bar, vroeg hij al: “Birte, zou je die competenties nog kunnen wijzigen? Want ik vraag me af of ik niet beter een job op beleidsniveau zou doen. Alleen geloof ik dat ze daar nog niet aan gedacht hebben.” Ik zou het bekijken, want een coachee heeft, zeker in zo’n zelfsturende organisatie, zijn loopbaan toch ook zelf in handen.

Tijdens de eerste voorbereiding van Andreas, bekeek ik opnieuw het dagprogramma. Ik zou inderdaad wel een ander soort oefening kunnen toevoegen, die meteen ook zicht zou geven op het potentieel van Andreas als het ging over visie en strategie. Gelukkig kon ik de HR manager meteen aan de lijn krijgen: “Doe maar”, zei die, “ik ben ook wel benieuwd!”.

Het is avond geworden … ik heb de hele dag met Andreas gewerkt. Ik heb hem in volle actie gezien, hij heeft het beste van zichzelf getoond. We hebben zijn stijl en voorkeur besproken, en hij heeft zijn twijfels op tafel gelegd. Hij is snel in zijn analyse, maar houdt enorm van afwisseling. Dat helpt hem niet om op zijn 31ste zicht te krijgen op zijn talenten. We bespreken de soms stroeve samenwerking met collega’s, zijn drijfveren tijdens zijn studies en nu binnen zijn loopbaan. En er is de bedrijfscultuur die hij zo belangrijk vindt en de veranderingen binnen de organisatie die vandaag best lastig zijn. Intensief en eerlijk, deze sessie…

Wat is de uitkomst van deze dag? Andreas scoort gemiddeld op coachende vaardigheden, maar hij blinkt uit in het snel verwerken van nieuwe informatie en het synthetiseren ervan. En als hij zijn inzichten presenteert, doet hij dat met zo’n wervelende interactie, dat ik een  overtuigingskracht zie waar ik blij van word. Hij is iemand om met klanten te werken, om de vertaalslag te maken van een visie naar de praktijk en mensen mee te nemen in een nieuw verhaal. Straf en lonend, dat hij het lef had het programma te laten aanpassen.

’s Avonds stuurt hij mij een berichtje, of hij mijn gegevens naar een vriendin mag sturen? Want die zit al een tijdje vast in haar rol, in een familiebedrijf waar nog andere zaken spelen dan competenties… De vriendin heb ik nog niet gezien, maar Andreas én zijn werkgever zitten op een stevig groeipad.

En zo hoort het…

Birte Kooken – birte@re-boot.be